ترس از مدرسه یکی از مشکلاتی است که بسیاری از کودکان دبستانی با آن مواجه میشوند. احساس اضطراب برای کودکان در اوایل رفتن به مدرسه تا حدی طبیعی است.
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا وسیما ، گاهی اوقات کودک قبل از رفتن به مدرسه شدیدا احساس ترس می کند و حاضر نیست به مدرسه برود. این ترس در اوایل دوره دبستان در کودکان، به ویژه کودکانی که قبلا هرگز به کودکستان نرفته اند، به وجود می آید. علت آن ممکن است از خانه باشد، یعنی دوری از والدین باعث وحشت او می شود، شاید از معلمانش یا همکلاسیهای مردم آزارش می ترسد، شاید هم از فرد غیرعادی که در راه مدرسه می بیند وحشت دارد. همچنین ممکن است ناتوانی در انجام تکالیف مدرسه سبب ترس او شده باشد. روانشناسان می گویند در هرصورت باید عامل ترس را شناسایی کرد، زیرا کودکان خردسال اغلب نمی توانند آنچه را که باعث ترسشان می شود، خوب توضیح بدهند.
هنگام ظهور ترس از مدرسه، گاهی علائمی نظیر دل درد و تهوع با گریه و زاری کودک همراه می شود، حتی امکان دارد که کودک تب کند.
گاهی اوقات کودک در ۱۱ تا ۱۲ سالگی دچار نوعی حالت انزجار و تنفر از مدرسه می شوند که علت آن را باید در خود کودک جستجو کرد. شاید علت آن این باشد که درس ها مشکل تر می شود و کودک نمی تواند تکالیف خود را انجام دهد. کودکی که خود را بالاتر از آنچه هست تصور می کند اغلب دچار این احساس می شود، زیرا ناگهان قدرت و توانایی خود را در خطر می بیند و متوجه می شود، که آن طور که از خود توقع داشته نیست یا انتظار والدین از وضعیت درسی او به همان اندازه دوره ابتدایی است. اما او دیگر قادر نیست نمره های بیست دوره ابتدایی را کسب کند. به همین علت او از مدرسه حالت دلزدگی و افسردگی پیدا می کند که باعث امتناع او از رفتن به مدرسه می شود.
گاهی اوقات عوض شدن کلاس و مدرسه و معلم یا فوت یکی از اقوام نزدیک ممکن است سبب گریز کودک از مدرسه شود. همچنین وحشت کودک از محیط های بزرگ یا ترسو و خجالتی بودن او و عدم اعتماد به نفس وی، ممکن است سبب ترسش از مدرسه بشود.
روانشناسان می گویند برای رفع این مشکل، اولا باید علت را شناسایی کرد وسپس مشکل را برطرف ساخت. گاهی اوقات کودک برای مدت کوتاهی دچار این وضع می شود، سپس به حالت عادی باز می گردد. باید با کودک خیلی جدی بود ولی با خشونت رفتار نکرد و به هیچ وجه با ماندنش در خانه موافقت ننمود. زیرا به این کار عادت می کند. از سرزنش و تنبیه او باید پرهیزکرد. معلمش را در جریان مشکل قرارداد. و او را در راه مدرسه همراهی کرد. شاید عوض کردن مدرسه مفید باشد. و در صورتی که وضع خیلی حاد و ترس کودک بسیار شدید باشد نباید به او برای رفتن مدرسه فشار آورد، ولی به محض رفع مشکل یا کاهش ترس او را به مدرسه بازگرداند و توجه داشت که این کار هرچه زودتر انجام شود بهتر است.
چگونگی برخورد با ترس در کودکان
۱ - هرگز احساسات و ترس در کودک را بی ارزش نشمارید و هیچ گاه به خاطر ترسیدنش او را تحقیر نکنید و بدانید که بی توجهی به چیزهایی که او را می ترساند کمکی به حل مشکل نمی کند.
۲ - از او بخواهید علت ترسش را بگوید و درباره آن با او صحبت کنید، این راه در صورتی که ترس کودک به علت وقوع یک اتفاق تحریک کننده باشد، بسیار مفید است.
۳- بیش از حد لزوم از او مواظبت نکنید و اجازه بدهید او خودش از چیزهایی که می ترسد دوری کند و کودک را هیچ وقت به انجام دادن کارهایی که از آن ترس و واهمه دارد وادار نکنید.
۴- بیش از حد عکس العمل نشان ندهید زیرا توجه زیاد شما باعث تقویت ترس در کودک می شود.
۵- به کودک دلداری دهید تا یاد بگیرد بر ترسش مسلط گردد. برای مثال اگر او از رفتن به یک مدرسه جدید می ترسد، باید با او همدردی کنید و برایش توضیح دهید. به عنوان مثال بگویید : من می دانم که از رفتن به این مدرسه هراس داری و شاید از این که دوستان جدیدی پیدا می کنی نگران هستی؛ ولی من فکر می کنم در آن لحظه احساس خیلی بهتری خواهی داشت.
6- با او در مورد چیزهایی که او را می ترساند گفت وگو کنید. به او یادآوری کنید که قبلاً هم دوستان جدید زیادی پیدا کرده بود و او را تشویق کنید که به مدرسه برود. راه حل مفید دیگر این است که شما برایش نقش بازی کنید که چه طور با مردم روبه رو شود و خودش را معرفی کند.
7- یادش بیاورید که قبلاً هم در یک زمانی از چیزی می ترسیده و بعد از مدتی ترسش ریخته و دیگر از آن نمی ترسد.
۸- به او قوت قلب بدهید و به او کمک کنید تا با ترس روبه رو شود. در ضمن در یک دوره طولانی، صلاح نیست دائم به او یاد بدهید که از هر چیزی که می ترسد دوری کند.
و اگر ترس و اضطراب کودک ادامه دار بود باید حتما به مشاور کودک و نوجوان مراجعه کرد.
